Makarony to produkty otrzymywane ze specjalnej, wysokoglutenowej mąki typu durum lub semolina oraz wody. Mogą być produkowane z dodatkiem lub bez dodatku jaj. Są odpowiednio uformowane oraz utrwalone i kojarzą się z nadchodzącymi polskimi wyborami samorządowymi. Nie jest prawdą, że ojczyzną makaronu jest Polska. Nie jest też prawdą, że ojczyzna makaronu to Włochy. Kraj ten przypisuje sobie jedynie różnorodność makaronowych kształtów. To włoskie trendy przenikają do polskiej kuchni i tym samym bucatini, capellini, penne czy ravioli nie są nam już obce. Gotując makaron należy pamiętać o dużym garnku, dużej ilości wody (ok.1 litr na każde 100 g) oraz czterech czynnościach. Wsypanie makaronu zawsze do gotującej się i osolonej wody, mieszanie, odcedzenie po ugotowaniu oraz hartowanie zimną wodą.
Makaron z owocami to pierwsza propozycja dla smakoszy. Niewątpliwie największą niespodzianką tego dania nie jest sam bohater ale owocowe dodatki, które komponują się z nim w sposób bardzo przypadkowy. Trafiają więc do tej mieszaniny różne osobistości. Bywają w daniu te, które znalazły się dzięki modzie lub niechęci do przynależność do innych dań (np. czerwona truskawka). Są również takie, którymi kieruje prawo kalendarza wyborczego czyli sezonu (np. czarna jagoda). Osobiście traktuję makaron z owocami jako danie sezonowe i za każdym razem inne – niepowtarzalno/nieprzewidywalne. Przecież każdy z owoców przytula się do „niby ważnego” chcąc nadać mu bardzo oryginalny charakter, a w głębi i tak uznaje makaron za zbędny. Kulinarne passe.
Lasagne to także danie makaronowe. W tym przypadku bardzo ważne jest samo ciasto, które nie może być ani zbyt miękkie, ani zbyt twarde. Musi być kształtne ponieważ stanowi element, który łączy i oddziela podstawowe „piętra” dania. Nie pozwala tym samym ani skleić się, ani bezkontrolnie przenikać. Sam sos, który znajduje się między warstwami, może zawierać zawsze odpowiednio doprawione warzywa, grzyby czy mięso w różnych proporcjach i kształtach. Jednak najważnejszą czynnością w tym zadaniu jest umiejętne zapiekanie z dodatkiem ciągutkiego, sera na powierzchni. Mimo największych chęci oraz doskonałych umijętności i tak zawsze wszyscy chwalą smak nowego sera.
Spaghetti (od włoskiego spago czyli sznurek) to danie wyjątkowo popularne. Cokolwiek byłoby dodatkiem do tego długiego elementu, sam makaron jest najważniejszy. Dlatego wśród przepisów znajdziecie takie, których nazwy zbyt dużo nie mówią. Spaghetti bo bolońsku czy spaghetti po neapolitańsku każdy z nas potrafi przecież przygotować według tylko sobie znanego przepisu. Sporządzenie odpowiedniego sosu ma przecież na celu ulepszyć danie. Wydaje się więc, że odpowiednio zmielone, podsmażone na oliwie mięso, duże ilości rozdrobnionych pomidorów i kilka przypraw (np. bazylia) połaczone ze sobą udoskonalą swoim smakiem zwykły makaron. Rada dla początkujących – nie wolno nigdy zapomnieć o tym, że bez względu na czas i okoliczności, capellini (nitki) czy bucatini (cienkie rurki) są w tym daniu najważniejsze.
Zapiekanka makaronowa jest mieszaniną wszystkich jadalnych jeszcze składników, które oddzielnie nie mogą być wykorzystane już do niczego. Czasami pokrojenie, połączenie oraz doprawienie na ostro wszystkiego, co możemy wyjąć z lodówki, a także ukrycie pod beszamelem, odświeży jakość poszczególnych składników i da im „drugie życie”. Niestety nie na długo. Kolejnego już nie ma.